- stoczyć bitwę
- = stoczyć bój или stoczyć walkę провести́ бой, срази́ться
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
bitwa — ż IV, CMs. bitwawie; lm D. bitew (bitw) 1. «zbrojne starcie głównych sił stron prowadzących wojnę lub stanowiących ich część, decydujące o dalszym przebiegu czy rezultacie operacji, kampanii lub wojny» Decydująca, krwawa bitwa. Generalna, walna… … Słownik języka polskiego
rozstrzygać — ndk I, rozstrzygaćam, rozstrzygaćasz, rozstrzygaćają, rozstrzygaćaj, rozstrzygaćał, rozstrzygaćany rozstrzygnąć dk Va, rozstrzygaćnę, rozstrzygaćniesz, rozstrzygaćnij, rozstrzygaćnął, rozstrzygaćnęła, rozstrzygaćnięty, rozstrzygaćnąwszy… … Słownik języka polskiego
bitwa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. bitwawie; lm D. bitwatew || rzad. bitw {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wielkie starcie zbrojne znacznych sił wojujących stron, którego wynik ma istotny wpływ na dalsze… … Langenscheidt Polski wyjaśnień